|  Rudolf 
      Johannes van Niekerk (Dolf) is op 22 Februarie 1929 op Edenburg 
      in die Vrystaat gebore. Hy behaal ‘n BA aan die destydse Universiteitskollege 
      van die Oranje-Vrystaat en later ‘n Hons BA in Wysbegeerte 
      aan Unisa. In 1950 sluit hy hom by die SAUK 
      aan as omroeper/regisseur en debuteer drie jaar later in Standpunte 
      met enkele gedigte. Hy begin om prosa te 
        skryf, benewens ’n verskeidenheid radiowerke wat 
        hoorspele, hoorbeelde en vervolgverhale 
        insluit. 
       Met die totstandkoming van die Departement van 
        Landbou se radiodiens in 1957 word hy radiobeampte by dié 
        Departement en later hoof van die radiodiens. Na ‘n uitgebreide 
        loopbaan word hy in 1978 direkteur van die Direktoraat Landbou-inligting 
        – ’n pos wat hy tot met sy aftrede in 1994 beklee. 
       Ondertussen begin hy weer studeer en behaal in 1967 die 
        MA-graad in Wysbegeerte met lof aan die Universiteit van Pretoria. 
        
       Die Eugène Marais-prys van die SA Akademie 
        is in 1963 aan hom toegeken vir die bundel novelles Skepsels. 
        Die SAUK se Akademieprys vir hoorbeelde word in 1965 
        aan hom toegeken vir die radioreeks Land van ons Vaders. 
        In 1971 ontvang hy die SAUK se Akademieprys vir hoorspele 
        vir sy hoorspel Kamer 99 en 
        in 1977 die ARTES-toekenning vir die beste radioteks. 
        In 1984 ontvang hy die Ruiterbeeld-toekenning van die 
        Federasie van Rapportryerskorpse vir die hoorspel Niemand 
        se dag nie en ander werke. In 1986 word die Nasionale Pers 
        se MER-prys asook die SA Akademie se Scheepersprys 
        aan hom toegeken vir die jeugverhaal Die Haasvanger. 
          |