Die tabernakels se klankbaan
Erns Grundling
Ek is jaloers op sangers. Hulle kan ’n loopbaan bou op covers, dit selfs as treffers lys op hul twin cab bakkies. Deksels!
Die musiekbedryf is een van die min plekke waar mens met covers kan wegkom. Sou ek as joernalis besluit om ’n kollega se artikel te cover, kom dit neer op plagiaat. Openbare vernedering en die verlies aan vaste inkomste sal maar die minste van my probleme wees.
En sou ek dalk dieselfde kollega se girlfriend cover (al is my bedoelings edel), sal ek my beslis in tamatiestraat bevind. Giep van Zyl en sy feesbestuur sal sonder twyfel afkeurend frons as Klerksdorp byvoorbeeld besluit om die Aardklop-model te cover.
Ook in die letterkunde sal skrywers nie daarmee kan wegkom nie. Sal Lina Spies haar van Engfrikaans kan weerhou as sy vir Jackie Nagtegaal moet cover?
Op so ’n weerbarstige taalnoot kan ’n mens bespiegel oor ’n gepaste Afrikaanse woord vir cover (net om die Engfrikaans-freaks bietjie te laat relax …). Hmmm, dalk deksel?
Moenie my verkeerd verstaan nie, ek het nie ’n probleem met covers wat goed vertolk word nie. Amanda Strydom doen ’n hoendervleis-vertolking van Leonard Cohen se “This Waltz” op haar nuwe CD.
En ou Stevie het Neil Diamond se aspirasies om by Caesar’s Palace op te tree, bokveld toe gestuur met sy destydse Beautiful Noise-vertonings.
En hoewel die gedagte “Theuns Jordaan killed the Beaufort West star” (met apologie aan Presidents of the United States of America) nou die dag vlugtig by my opgekom het op reis deur Gert se valley in die Karoo, het ek dit dadelik na die brein se Recycle Bin verban.
Ek grap net: Theuns kies deurgaans puik covers - die feesprogram noem hom dan selfs ons eie Bryan Adams …
Wat my moer eintlik pluk, is hierdie doef-doef-dreuning van die gratis Tente-area op die feesterrein. Die tabernakels se klankbaan. ’n Fel aanslag op die ore; dis verdomp ongenaakbaar. Die desibels is plein onbedagsaam - mens kan skaars die uitsending van jou gunsteling Schuster-movie op die M-Web-skerm volg.
Van Schuster gepraat, ek sien Charles van Beeskraal (RIP) sak nou in Voorry, glo Suid-Afrika se “enigste rugby-band”. Lekker betyds vir die Węreldbeker; ek hoop hulle het ook ’n paar songs gereed om moontlike teleurstelling in Perth te verwerk.
Doen bietjie ’n deksels-opname as jy dalk verveeld word of jou gunstelingvertoning uitverkoop is. Tel die aantal keer (per uur) wat jy “Ou Ryperd”, “Da-idi” of enigiets van die Campbells uit die tabernakels hoor weergalm.
Nugter weet wanneer die volk se pot gaan swig onder die kakofonie van klingende deksels …
boontoe / to the top
|
