Meneer Elias P Nel, eregaste, dames en here

Baie dankie vir die geleentheid om vanaand met julle te kan gesels en deel te wees van hierdie beraad. Dit is vir my ’n groot voorreg om tyd saam met julle te kan deurbring.

Ek voel soms om saam met die bekende Afrikaanse sanger, Johannes Kerkorrel, te sê: “Halala, halala ewig is ons Afrika.” Ons woon almal saam in hierdie pragtige land van ons aan die suidelike punt van Afrika. Ek glo dat ons ’n blink toekoms voor ons kan hê as ons hande vat en saam daaraan bou. Ons moet deur ons taal en ons kultuur die reënboog van ons land inkleur, en ja, swart kan ook in die reënboog wees ...

Daar is egter menige Afrikaanssprekendes in ons land wat vrees vir die uitsterf van hulle pragtige taal. Ek wil julle die versekering gee dat solank as wat julle die taal praat en solank as wat julle dit vir julle kinders aan moedersknie leer, hierdie taal nooit sal uitsterf nie. Dit is immers die taal waarin julle dink en waarin julle bid. Dit is die taal waarin julle kommunikeer, waarin julle sing en waarin julle liefhet. Geen mens kan dit van julle af wegneem nie. Wees trots op Afrikaans en praat dit waar julle moontlik kan. Leer julle kinders om hierdie taal lief te kry en te waardeer en hulle sal dit nooit vergeet nie.

In ons land is daar vele begaafde skrywers wat in al die verskillende tale van ons land dig en skryf. Dit is baie belangrik dat hierdie mense hulle talente gebruik om te verseker dat elke mens in Suid-Afrika die geleentheid mag kry om sy gunstelingboeke te kan lees in sy moedertaal. Ek persoonlik lees baie graag en ek lees verskillende tale, maar tog bly dit die heel lekkerste om te kan lees in my moedertaal — die taal wat ek die heel beste verstaan en waarin ek dink.

Afrikaans word deur baie verskillende mense in ons land gepraat. Daar is egter heelwat verskillende dialekte van die taal in Suid-Afrika. Dit is daarom belangrik dat ons nie net boeke moet publiseer wat in die sogenaamde hoë, korrekte Afrikaans geskryf is nie. Ons moet die taal van die Kaap, die Karoo en al die ander streke in ons land op skrif kry vir almal om te waardeer en te geniet.

Hoe kan ons ooit ’n gedig soos dié van Adam Small oorskryf in die sogenaamde amptelike Afrikaans?

Wie’s hy?

Die poet,
wie’s hy?
Djulle het so baie bek oorie poet,
ma wie’s hy?
Is hy rêrag soos djulle dink
die ou moerie pen ennie ink
wat in sy study sit en poems dink?

Nai,
djulle’s mistaken,
nie hy nie
ma djulle is die poets,
djulle wat innie straat loep
ennie gladde bek verkoep
ma die dinge sien
en soema net daa God tien hulle roep!

Dan skryf Leonard Khosa:

Die Afrikaner is my broer,
wat my net wil sien op die vloer,
sy beeste en skape moet ek voer
terwyl hy met rugby en krieket toer.
Tog is die Afrikaner my broer.

In ons nuwe volkslied vra ons dat God ons moet seën in Afrika. Dat Hy sy hand oor ons sal hou en ons sal lei. Ons vra dat Hy die boosheid van ons sal wegneem. As ons hierdie gebed deel van ons lewe kan maak in Suid-Afrika, sal dit nie nodig wees om te vrees vir die uitsterf van ons tale of ons kulture nie. Ons sal in liefde en vrede met mekaar saamleef en -werk.

Maak nie saak watter taal ons praat nie, ons moet dink voordat ons sommer net praat. Taal is die instrument waarmee ons kommunikeer, waarmee ons ons diepste gevoelens uitbeeld en ook waarmee ons mekaar kan verpletter. Ons het talle tonge waarmee ons kommunikeer. ’n Heuningtong om mekaar mee te vlei, ’n bitter tong waarmee ons van die verlede vertel, ’n tong stomp genoeg om te swyg, ’n skerp tong wat kan pynig en ’n suur tong wat kan brand en skend. Dit is belangrik dat ons nie hierdie tonge onoordeelkundig gebruik nie.

Kom ons gebruik dan ons talente as skrywers om hierdie reënboognasie van ons uit te beeld in elke taal wat in ons land gepraat word. Die een taal is nie belangriker as die ander nie. Elkeen het beslis sy plek in die toekoms van Suid-Afrika. Kom ons gebruik elkeen van hulle op so ’n wyse dat ons mense van mekaar sal leer. Ek vertrou dat elkeen van ons aktief betrokke sal wees by die bou van brûe na ’n toekoms van vrede en vriendskap vir die kinders van Suid-Afrika.

Alle sterkte met julle verrigtinge hier. Mag dit die vrugte afwerp waarna ons almal streef.

Baie dankie.

boontoe

© Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.