SeminaarKamer - dinkruimteArgief
Tuis /
Home
Briewe /
Letters
Kennisgewings /
Notices
Skakels /
Links
Boeke /
Books
Opiniestukke /
Essays
Onderhoude /
Interviews
Rubrieke /
Columns
Fiksie /
Fiction
Po?sie /
Poetry
Taaldebat /
Language debate
Kos en Wyn /
Food and Wine
Film /
Film
Teater /
Theatre
Musiek /
Music
Resensies /
Reviews
Nuus /
News
Slypskole /
Workshops
Spesiale projekte /
Special projects
Opvoedkunde /
Education
Artikels /
Features
Visueel /
Visual
Expatliteratuur /
Expat literature
Reis /
Travel
Geestelike literatuur /
Religious literature
IsiXhosa
IsiZulu
Nederlands /
Dutch
Gayliteratuur /
Gay literature
Hygliteratuur /
Erotic literature
Sport
In Memoriam
Wie is ons? /
More on LitNet
LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.
This table is 9.2 mm thick, is replica watches online a relatively slim watches, with automatic movement, more importantly, it is fake rolex watches equipped with 1150 core, with 100 hours of fake rolex power storage, is a long dynamic table does not swiss replica watches see more regular table in paragraph.

Met ’n Nederlandse oog

Suzan Klaver

Het Klein Karoo Kunstefees zag mijn Kaapse vriendin niet zitten. Een ‘boerefees’ zei ze, na enige aarzeling om mij niet in mijn enthousiasme te kwetsen. Ik had inderdaad hoge verwachtingen van Oudtshoorn. Surfend over het net (LitNet) was ik er tot mijn grote vreugde achtergekomen dat het feest precies in de periode zou vallen dat ik mijn reis naar Zuid-Afrika gepland had. Eindelijk kon ik dat eens meemaken, een leuk alternatief Afrikaans festival met veel leuke mensen. Het in Nederland gekoesterde cliché van de conservatieve Afrikaner is toch inmiddels echt wel achterhaald, zo dacht ik, en Oudtshoorn is daarvan het bewijs, de plek waar het vooruitstrevende Afrikaanstalige volksdeel zich verzamelt.

Nadat mijn Nederlandse vriend en ik ons hadden geïnstalleerd op ons logeeradres — geregeld in Nederland via de handige KKNK-website — gingen we eerst naar de centrale kassa om onze met zorg uitgezochte voorstellingen te boeken. Die ging even voor vijf uur tot onze ontsteltenis net dicht, maar het oneigenlijke argument ‘dat we er helemaal voor uit Nederland kwamen’ werkte, we mochten nog net onder het afscheidingslint doorkruipen. Al snel bleek dat we ons niet zo druk hadden hoeven maken. Kaarten bleken ook aan de kassa ruimschoots voorhanden, zelfs voor het populaire toneelstuk van Pieter-Dirk Uys. Onze eerste voorstelling werd voor een bijna leeg zaaltje gespeeld. ‘My taal my kruis’, een soort overzicht van Kaaps Afrikaanse dichtgeschiedenis met gedichten en liederen van o.a. S.V. Petersen, Adam Small en Peter Snyders — de samensteller van het geheel. Een mooi stuk, jammer dat hier zo weinig belangstelling voor was. Ik begon langzaam te begrijpen wat mijn vriendin bedoeld had. De hoofdstraat werd in beslag genomen door braaiende en bierdrinkende blanke types, niet van het soort dat je zou associëren met poëzie en kunst.

Onze tweede voorstelling, ‘Praat van die duiwel’, was in hetzelfde kleine zaaltje. Dit stuk was heel anders dan het vorige, ook erg leuk maar veel meer een publiekstrekker. Net als ‘J2K’ van Uys: helemaal vol met een uitsluitend wit publiek Gelukkig was daar nog Baron’s Palace. Wat in de literatuur niet kon, bleek mogelijk in de jazz: een gemengde band, een gemengd publiek. Hoera, eindelijk gezelligheid en op z’n minst de illusie van gelijkheid. Een fantastische dikke rapper rapte in het Kaaps-Afrikaans, de muzikanten hadden lol en de sfeer was opperbest.

Nu, terug in Nederland, begrijp ik dat wij niet de enige waren die zich wat ongemakkelijk voelden op dit festival; ook de LitNet staat er bol van. Valt daar wat aan te doen? Laat het KKNK zich nog hervormen of is het gewoon te groot geworden, zo populair bij de ene groep — blanke feestgangers — dat andere groepen wegblijven? Ik geloof eigenlijk niet zo in hervormingsplannen. Gewoon opnieuw beginnen is het enige dat erop zit. Kies een ander saai verlaten dorp en begin een klein nieuw festival. Misschien is het het beste om uit te gaan van de voorstellingen die dit jaar weinig tot geen publiek trokken (wat niets zegt over de kwaliteit, zie boven). Vul die aan met controversiële stukken waar de braaiers geen brood van lusten. Misschien een talentenjacht om nieuw (bruin — zwart — wit) talent te stimuleren? En in ieder geval veel jazz natuurlijk.

boontoe


© Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.