Die hart se eensame jagter is dood

Engemi Ferreira

Hy sal nie meer sing nie
Nooit weer nuwe woorde soos bedekrale inryg
en dit aan my gee in ’n treurende kadans nie

Hy’s nou deel van die vyfuur-nuus, die laataand-nuus, alle nuus van die dag,
Vir sewe dae en sewe nagte sal dit só wees
En almal sal hom intiem geken het, veel oor hom te vertel hê
Want hy, wat skugter en sku en in homself geslote was,
is nie meer hier om te ontken of te beaam nie
- daarna sal hulle vergeet

Die eensame hart se jagter is dood
vanoggend, waarskynlik in dieselfde oomblik toe ek in my tuin die blinde mol se lyk ontdek het
en in verwondering staan en kyk het hoe die maaiers hulle besigheid bedryf
in ’n immergroeiende wond reg onder die mol se kaak; sy lippe weggeskuif oor die skerp tandjies
afgeëts in ’n wit en swart negatief wat my nooit weer sal verlaat nie:
ek het die grynslag herken wat dood op die mol besoek het
en gewonder wát hom só laat sterf het

Waarskynlik in dieselfde oomblik het jy besluit
om hierdie keer finaal te sorg dat daar geen kans sal wees vir terugkeer nie;
nie meer getraak het oor die merke wat die snye teen jou arms gaan laat nie,
nie meer bekommer het oor die slagaarbloed wat alles ... oor alles ...
ag here ...
Maar net om seker te maak dat jy nooit weer dié wanhoop moet doog nie
nooit weer die leë, altyd die leë hart hoef te verduur nie
het jy, nes hy tien jaar gelede, die duisternis ingewurg in jou mooi, droef gesig
en die hart was daarmee stil

Stil nou
In ’n donkerte
Waar geen siele luister,
En die alleenheid wat jy nóú moet face dubbel dié is wat jy geken het,
toe jy nog die eensame jagter na die hart se vrede was.

Ons was nie rêrig vriende hierdie keer nie, net reisigers in her-kenning
wat diep en sonder small talk, soms, die brug in een-saam-heid gespan het.
Ek onthou ’n After Dark-gesprek:
Musiek maak lewe vir my moontlik, het jy gesê ...
En al is ek kwaad en verslae omdat jy die nag oopgebreek het en ek van nou af in al jou songs sal ween
— selfs in somer en in sit dit af — weet ek my verslaentheid en woede is ontoereikend
vir die woede en wanhoop en angs en verslaentheid wat jou gedryf het tot die doof van alle musiek
Vir oulaas voer ek nou met jou dié naggesprek en brand vir jou ’n kers
En ék sing vir jóú ’n kaddish:
Guten Abend, gut Nacht,
Von Englein bewacht …