|
|
|
|
|
|
Heather van FeathersChrista van VuurenFeathers is ’n gayklub in New York met ’n kroeg onder en ’n kroeg en dansvloer bo. Sondagaande ná middernag vind ’n show op die dansvloer plaas. Teen die dak hang ’n yslike rooi hoëhakskoen vol blinkers wat in die rondte draai. Heerlike plek vol atmosfeer en pragtige manne. Op ’n aand is Christa saam met haar gay vriende daar. Heelwat drankies later gebeur dit ... Heather het sommer al die eerste aand my voete onder my uitgeslaan. Sy kom heupswaaiend agter die gordyne uitgetrippel op haar rooi stilettos, haar rokkie nousluitend om haar wulpse kurwes, haar gesig volmaak gegrimeer, haar lang kunswimpers wat fladder. Sy wieg op die maat van “I will survive” van Gloria Gaynor, sing vir ’n gehoor wat wild hande klap. Ek loop vorentoe en druk ’n noot in haar bra, streel met my vingers oor haar fluweelvel, eet haar op met my oë. I am totally smitten. Ek fluister: “You are SO gorgeous.” Haar wimpers knipper in my rigting en sy maak ’n soenbekkie met haar volmaakte lippe. Did you think I’d crumble Kaal arm in die lug lipsynch sy, sluk tussendeur aan ’n cocktail, trek aan haar sigaret. Die mans raak mal, almal wil aan haar raak, druk geld in haar bra, gooi die note onder haar stilettos. Sy trippel daaroor heen, wieg en swaai, wuif met die hand met die lang rooi naels. It took all the strength I had Ons klap hande. Iemand tel die geld op en gee dit vir haar. Sy maak hier en daar oogkontak en sien my waar ek tussen Evan en Joe staan. Sy knipoog na my en sê met haar hees stem: “I smell pussy …” Heather, wat eintlik John is, die barman van Feathers. He will survive.
Ons het in 1997 New York toe getrek, groen en nie gewoond aan hierdie metropolitaanse atmosfeer nie, vol vooroordele en kritiek. Intussen het ’n deur op ’n nuwe wêreld oopgegaan. Rooikappie loop in die woud rond sonder om bang te wees vir die wolf. Ons het geleer daar is nie wit en swart nie; alles is skakerings van grys. New York is soos ’n dier wat asemhaal en leef. Ons het die World Trade Center sien val. Ons het die dier sien treur en rou en opstaan uit die as en vrees. Ons leef ’n ander lewe, een wat ek nooit sal wil verruil nie. Die Amerikaners is wonderlike mense met oop en warm harte; moenie almal meet aan GW Bush se fanatiese idees nie. Ons neem deel aan optogte teen die oorlog, saam met duisende Amerikaners, ons werk saam om hom nie weer verkies te kry nie. Ek behoort aan ’n Human Rights-organisasie om huwelike tussen gays gewettig te kry: www.hrc.org/index.html Een van Heather/John se gesegdes:
NOTA: Ek ontvang graag reaksie op hierdie teks. Stuur jou e-pos
na dbbotha@mweb.co.za.
DANIE BOTHA |
|
© Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf. |
||
CHRISTA
VAN VUUREN woon sedert 1997 in New York. Sy is ’n binnehuisversierder,
en ma van twee seuns. Sy skryf: