FilmFundi - for movie addicts - vir fliekvlooieArgief
Tuis /
Home
Briewe /
Letters
Kennisgewings /
Notices
Skakels /
Links
Boeke /
Books
Opiniestukke /
Essays
Onderhoude /
Interviews
Rubrieke /
Columns
Fiksie /
Fiction
Po?sie /
Poetry
Taaldebat /
Language debate
Film /
Film
Teater /
Theatre
Musiek /
Music
Resensies /
Reviews
Nuus /
News
Slypskole /
Workshops
Spesiale projekte /
Special projects
Opvoedkunde /
Education
Kos en Wyn /
Food and Wine
Artikels /
Features
Visueel /
Visual
Expatliteratuur /
Expat literature
Reis /
Travel
Geestelike literatuur /
Religious literature
IsiXhosa
IsiZulu
Nederlands /
Dutch
Gayliteratuur /
Gay literature
Hygliteratuur /
Erotic literature
Bieg /
Confess
Sport
In Memoriam
Wie is ons? /
More on LitNet
LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.
The 6223 is replica watches shop a very simple table, willow leaf replica watches pointer, small Rome digital scale, leaving a lot of rolex uk blanks to the dial, which is different from most tables' efforts to fake watches uk make full use of the dial space.

Billy Elliot

Suzette Kotzé

Spelers: Jamie Bell, Julie Walters, Jamie Draven, Gary Lewis
Regisseur: Stephen Daldry

Moenie eens daaroor dink nie, gaan kyk net eenvoudig hierdie fliek. Vir eens is al die opspraak en hoe-ha (selfs uit Amerika) geregverdig — Billy Elliot is ’n sjarmante, hartverwarmende verhaal wat jou met ’n glimlag op die gesig en ’n warm gevoel in die borskas uit die teater laat stap. En die lekkerste daarvan is dat mans en vroue dit ewe veel sal geniet — ja, meneer, dit gaan oor ballet, maar dis nie vir sissies nie (soos Billy meer as een keer ook bewys).

Danksy die reklamemasjien is die storie teen hierdie tyd seker al oorbekend: Billy Elliot, ’n elfjarige seun uit ’n arm mynwerkersgesin in die noorde van Engeland, stel meer in ballet belang as in boks (en dit terwyl sy pa én sy oupa gerekende manne in die kryt was). Sonder sy pa se wete begin hy balletklasse neem by Mrs Wilkinson, maar toe dit uitkom, is sy pa woedend en verbied hom om daarmee voort te gaan. Mrs Wilkinson meen egter Billy is goed genoeg om ’n oudisie af te lê om toegelaat te word tot die Royal Ballet School in Londen. Intussen is sy pa en ouer broer midde-in die groot mynwerkerstaking van 1984, daar’s nie geld nie, en die hindernisse in Billy se pad lyk net al meer onoorkomelik.

Hoewel die tema — ’n talentvolle jongeling wat veg om bo uit te kom en sy droom te realiseer — geensins nuut is nie, lê die krag van die film in sy karakters. Spesifiek in die akteurstalent van die veertienjarige Jamie Bell wat Billy vertolk. Sowat van toneelspeel by so ’n jong akteur het ’n mens lank laas gesien — vergelyk byvoorbeeld die toneel waar Billy die brief van die Royal Ballet School ontvang. Dit lyk na ’n uitgemaakte saak dat die jongeheer Bell sy plek langs Hollywood se hardebaarde gaan inneem vir die toekenning van vanjaar se Oscars — en hy sal sy fyn balletskoene vierkant kan volstaan, by wyse van spreke.

Teenoor Billy se karakter staan sy pa, Jackie, ewe goed vertolk deur Gary Lewis (’n pluimpie aan die persoon wat hom vir die rol gekies het). Hy is ’n geharde mynwerker, ja, verteenwoordigend van die tipiese macho man, maar die kyker het ook deurgaans simpatie vir sy stryd om oorlewing in ’n ongenaakbare ekonomiese realiteit. Die Elliot-driemanskap word voltooi deur Billy se ouer broer, Tony, knap vertolk deur Jamie Draven. Dan is daar Julie Walters as Mrs Wilkinson, wat net die regte balans tussen hardgebaktheid en warmte vir haar rol handhaaf. As streng onderwyser en in die konfronterende tonele met Billy se pa vat sy g’n nonsies nie, maar sy oortuig ook met ’n soort geharde moederlikheid teenoor Billy wat bitterlik verlang na sy ma wat onlangs dood is.

Behalwe die uitstekende toneelspel en ’n regisseur wat sorg dat die karakters deurgaans oortuig in die situasies wat geskep word, slaag die film omdat dit nie sentimenteel is nie. Dit val ook nie in die ander slaggat van “nog ’n snikstorie oor die arme arm Iere” nie (die stukkies Ierse humor wat deurkom, is heerlik). Daarby is die slottoneel perfek.

’n Mens kan hier en daar kritiek lewer (die toneel op die ferrie waar Mrs Wilkinson vir Billy die storie van Swanemeer vertel, byvoorbeeld, lei nêrens heen nie en die danstonele wissel in gehalte), maar jy wil nie regtig nie, want sulke eerlike, opregte flieks oor gewone mense se lief en leed is te skaars in die hoofstroomkategorie.

Gaan kyk en geniet!

  • Suzette Kotzé
    Vryskut-skrywer, vertaler en uitgewer

    boontoe


  • © Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.