Friese gedichten van Lida Dijkstra in het Afrikaans vertaald door Charl-Pierre Naudé

De Friese dichteres LIDA DIJKSTRA werd geboren in Heerenveen, Friesland, in 1961. Zij studeerde Kunstgeschiedenis en werkte een tijd lang als curatrice in een museum. Thans is ze voltijds schrijfster. Ze debuteerde in 1994 en heeft sindsdien acht boeken voor kinderen en jongeren in het Fries gepubliceerd, en acht boeken voor kinderen in het Nederlands. Het boek Wolken fan wol werd door de International Board of Books for Young People (IBBY) genomineerd voor een prijs. Haar dichtbundel met Friese poëzie voor volwassenen is getiteld Frou Ule (2000, Uitgeverij Frisk en Frij). De gedichten worden hier gereproduceerd met vriendelijke vergunning van de dichteres en de uitgever.

De Zuid-Afrikaanse dichter CHARL-PIERRE NAUDÉ heeft de gedichten van Lida Dijkstra in het Afrikaans vertaald. Hij werd in Kokstad geboren in 1960 en bracht zijn jeugd in Oos-Londen door. Hij studeerde Wijsbegeerte aan de Universiteit van Stellenbosch en maakte daarna carrière als journalist. Zijn dichtbundel Die nomadiese oomblik (1995, UitgeverijTafelberg) werd met de Ingrid Jonkerprijs voor poëziedebuten bekroond. Hij vertaalt regelmatig en heeft al deelgenomen aan vertaalwerkwinkels in Nederland, waar hij ook in de negentiger jaren uitgenodigd was voor een rondreis met andere Zuid-Afrikaanse auteurs. Enkele van zijn eigen gedichten zijn in het Nederlands vertaald.

troch de spegel

Tinkst datst djipte sjochst yn de yllúzje
fan it platte flak? In skûlplak fine kinst
yn broazelige skyn fan werklikheid? It sulver
ferget dy derop, gean troch de spegel
oant it wetter by de berch opstreamt,
dyn dream de dei ferslacht en nachten
poarten foarmje nei de nije wrâld.
Nea âld, nea âld, de tiid tikket tebek.

door de spiegel

Denk je dat je diepte ziet in de illusie
van het platte vlak? Een schuilplaats vindt
in broze schijn van werkelijkheid? Het zilver
daagt je uit, ga door de spiegel
tot het water tegen de berg op stroomt,
je droom de dag verslaat en nachten
poorten vormen naar een nieuwe wereld.
Nooit oud, nooit oud, de tijd tikt terug.

In het Nederlands vertaald door Lida Dijkstra

deur die spieël

Dink jy dat jy diepte sien in die illusie
van die plat vlak? ’n Skuilplek kan vind
in die brose skyn van werklikheid? Die silwer
daag jou uit, gaan deur die spiëel
totdat die water bergop stroom,
jou droom die dag verower en die nagte
poorte na ’n nuwe wêreld slaan.
Die tyd, nooit oud nooit oud, tik agteruit.

In Afrikaans vertaal deur Charl-Pierre Naudé

minotaurus

In labyrint groeit yn myn kop
mei tichte hagen fan laurier.
En oer de paden dwaalt it dier,
it deadlik dier mei bollekop.

Soms bûcht er krûme tûken fuort
of knoeit se yn ’e hjitte hei.
En wurdt in plak fan swakte gat
dan brekt er troch de hagen frij.

Mei reade azem blaast er my
de hiele harsens barstensfol.
De bongel slacht de nacht foarby;
komt Theseus net, komt Theseus wol?

minotaurus

Een labyrint groeit in mijn kop
met dichte hagen van laurier.
En op de paden dwaalt een dier
het dood’lijk dier met stierenkop.

Soms buigt hij kromme takken weg
of vernielt ze in een vlaag van woede
En wordt een plek van zwakte gat
dan breekt hij door de hagen vrij.

Met rode adem blaast hij mij
de hele schedel barstensvol.
De klepel slaat de nacht voorbij;
komt Theseus niet, komt Theseus wel?

In het Nederlands vertaald door Lida Dijkstra

minotaurus

’n Doolhof groei in my kop,
die mure dik hegge van lourier.
En in sy gange dwaal ’n dier,
die dier met die kop van ’n stier.

Soms buig hy die krom takke weg
of verniel al’s in ’n woedevlaag
En slaan hy ’n gat deur ’n swak kol
breek hy deur die heining vry.

Met rooie asem blaas hy
my skedel barstens vol.
Nagdeur slaan die klepel op die uur,
gaan Teseus kom, of gaan hy nie?

In Afrikaans vertaal deur Charl-Pierre Naudé

diggelfjoer

Sa stil wie ’t
iepen fjild, sa djip
it tsjuster dat de wyn
him deljoech
en de siggen swijden
nettsjinsteande ús gewicht.

De sproei-ûntlading hong
as aura om myn hier.
De moanne waard ik,
mem fan alle tsjoensters
dy’t myn liif mei
bûnt motyf bedutsen.

sint-elmusvuur

Zo stil was het
open veld, zo diep
het duister dat de wind
ging liggen
en de zeggen zwegen
ondanks ons gewicht.

De sproei-ontlading hing
als aura rond mijn haar.
Ik werd de maan
de moeder van de motten
die mijn lijf met
bont motief bedekten.

In het Nederlands vertaald door Lida Dijkstra

elmsvuur

Die oop veld was so stil,
so diep die duisternis
dat die wind gaan lê
en die vleigras geswyg het
ondanks ons gewig.

Die sproei-ontlading het gehang
soos ’n aura om my hare.
Ek was een met die maan,
daardie moeder van motte,
wat my lyf bedek het
in ’n patroon van kolle.

In Afrikaans vertaal deur Charl-Pierre Naudé

terug    /     boontoe

© Kopiereg in die ontwerp en inhoud van hierdie webruimte behoort aan LitNet, uitgesluit die kopiereg in bydraes wat berus by die outeurs wat sodanige bydraes verskaf. LitNet streef na die plasing van oorspronklike materiaal en na die oop en onbeperkte uitruil van idees en menings. Die menings van bydraers tot hierdie werftuiste is dus hul eie en weerspieël nie noodwendig die mening van die redaksie en bestuur van LitNet nie. LitNet kan ongelukkig ook nie waarborg dat hierdie diens ononderbroke of foutloos sal wees nie en gebruikers wat steun op inligting wat hier verskaf word, doen dit op hul eie risiko. Media24, M-Web, Ligitprops 3042 BK en die bestuur en redaksie van LitNet aanvaar derhalwe geen aanspreeklikheid vir enige regstreekse of onregstreekse verlies of skade wat uit sodanige bydraes of die verskaffing van hierdie diens spruit nie. LitNet is ’n onafhanklike joernaal op die Internet, en word as gesamentlike onderneming deur Ligitprops 3042 BK en Media24 bedryf.